NASUHONG ANG PALIHI NI ISKO

            Ang kinabuhi puno sa pagkamabulokon. Sa taas  nga panaw,  adunay daghang lit-ag ug bung-aw nga mohawid nimo. Unsa man gayud ang nagpaabot sa unahan?

“Isko, daw dili na ko makaantos pa. Sobra na kaayo ang imong pagtamak sa akong pagkatawo. Imong gikuha ang kabalaanon sa atong kaminyoon.” dala  bakho nga pulong ni Menyang.  Hapit na niya matiti ang mga luha nga manglugmaw sa iyang mga mata. “Siyaro, wala ka gayud makapanumbaling ug papas sa numero sa selpon sa babaye nga imong gisulat sa imong palad!” nadako ang tingog ni Menyang.

“Sus, ayaw ug baliha kining numero sa akong palad.” nagpitok-pitok pa ang mga mata ni Isko nga bag-ong nakamata.   Kaadlawon na siyang nakauli. 

 “Giunsa man nimo pagkasayod nga numero kini sa selpon sa babaye? nahibulong si Isko. “Tsi nimo.  Akong gitawagan ang numero ug tingog sa babaye ang akong nadungog nga nitubag.” Nilingiw si Menyang nga naglingkod sa kiliran sa kama nga ilang higdaanan. Nagsul-ob pa kini sa sapot para katulog.

“Dili to akong babaye, nakautang ko niya. Akong gikuhaan ug numero para makapahibalo kon mobayad nako . Unsaon nahutdan man gud ko ug kuwarta para makatampo sa mga higala nako nga nag-inom agi ug pagikan ni Chito para sa Siquijor” kalma nga pamulong ni Isko.

“Pasayloa ko Menyang.  Ayaw paglakaw. Maluoy ka. Magbag-o na ko. Pasiunang adlaw ron sa bag-ong tuig. Adlaw karon sa palihi.  Mao ni akong panaad matag tuig.”  nagpakiluoy si Isko nga namulong. Iyang gigakos ug hugot ang kapikas nga  nagsul-ob pa ug  nayti. Tuod man, wala madugay ang  mga bakho nahimong hagawhaw.  Ang mga pulong nahimong hunghong.  Niligid ang mga gutlo,  nagkuto-kuto ang higdaanang kawayan..  Ang nagdibal nga kasilag nahulipan ug kainit sa nag-umidong gugma ug himaya.

Nahibulong si Menyang sa gipakitang kainit nga binag-o ni Isko ngadto kaniya.  “He, he, Menyang  nalimot ka? Adlaw karon sa pag-usab. Bag-ong tuig. Bag-ong kinabuhi. Karon ang adlaw sa palihi. Ikaw ang bulahang binuhat nga  akong palihian.   Dali, magsugod na pud ta sa ikaduhang hugna. Kab-oton ta  ang katam-is sa  gugma.” Naglumpayat na pud si Isko. Nanukad. Iyang hubgon si Menyang sa iyang kainit aron makapagaan kini sa mga pagduda nganha kaniya.

Sayod kaayo siya sa ig-anan,  agianan,  ug  mga lutsanan sa iyang mga pakiat sa pagtagay sa kalipay uban sa iyang kapikas.  “Pilyo kaayo ka Isko. Salamat na lang nga nakaamgo ka. Grabe ba nimo oi. Dili man pud ko nimo paginhawaon.  Magsugod na pud ta? ni Menyang  nga nagpauraray na lamang sa gakos ni Isko.  Gitagamtam niya ang kalalim sa tunhay nga bag-ong tuig ug bag-ong kinabuhi.  Malipayong pagpuyo.

“Ringggggg, ringgggggg.” Sunod-sunod nga bagting sa selpon ni Isko nga nahimutang sa kiliran ni Menyang.  Gikab-ot kini ug gitubag  ni Menyang  samtang si Isko nagmaneho sa iyang pagtugkad sa kalipay nga iyang dalit ni Menyang,  sinugatan sa bag-ong tuig. “He…lloooh…”  putol-putol nga pulong ni Menyang dala hangos nga nitubag sa selpon.  “Isko, darling,   ang imong  brip  nahabilin man diri sa akong lawak. Kuhaa nya ni oi. Ika lay  laba ani.  Busloton ra ba ni. Ug ang garter yatyat na.. bye”  Gitan-aw ni Menyang  ang numero. Susamang numero sa selpon nga nasulat sa palad ni Isko ang nanawag.  Nagsagol ang iyang gibating kalipay ug kasakit. “Isko hunonga na. Dili nako....” pulong ni Menyang.  Tukma nga padulong na si Isko sa pinakasipang buto sa palihi.

“Isko.. may nanawag nga  babaye ug nagpahibalo nimo nga  nabiyaan kuno  ang imong hinubo   nga brip bosloton didto sa iyang lawak ug yatyat  na kuno ang garter.”“Unsaaaaaaaaaa?” pulong ni Isko dayong panghuyatid. Nasuhong ang palihi ni Isko.

 Niturok ang pangutana sa hunahuna ni Menyang. Ubanan pa  ba niya  si Isko  sa bag-ong tuig? (KATAPOSAN).




(Nigawas sa unang higayon kining maong sugilagming sa Patnubay Online (website),  kaniadto sa isyo Disyembre 31, 2011,   nataran kini  sa  mga magsusulat nga OFW's   ug  sa Banat News,  lokal nga peryodikong binisaya sa dakbayan sa Sugbo kaniadtong Marso 17,  2012).