ANG SORPRESA NI TIRSO

Ang saad  makapadasig ug makapaluag. Kini manghatag ug  pasalig nga kuno dili molubad. Mga bituon sa langit ihalad aron ang saad mohayag. Adunay mosaad himoong posible ang imposible. Ang saad mopahimong sayon, sa  lisod buhaton. May saad nga mamunga ug uhaa, bata diay ang resulta. Pagkadaghan gayud sa mga saad, sama  kadaghana sa nanaad, ug sa mga binuhat nga andam modawat ug saad.

“Naunsa ba kining hitaboa Ason nga hangtud karon wala pa man gayud maugkat gikan sa kalapokan kining atong nataran ug tanang sioton nga atong  agianan? Niadtong milabayng piniliay gisaaran  ta nga taposon kuno  ang problema natong  tanan.” dala panghupaw nga pamulong ni Tirso.

Bag-o pa lamang gayud siyang nakauli gikan sa trabahoan. Medyo nadugay ang iyang pagpauli karong gabhiona. Nagsagol ang kagutom sa iyang tiyan ug kakapoy ang iyang  nabatyagan.

“Sus, pasagdi na lang Tirso, sabta nga ang tanan bunga lamang sa hungaw nga pangyamyam. Sa laing bahin, magkalapok ra man pud ta ug ting-ulan. Kitang mga mopili ang mas labing sayod sa tanan.” bag-ong nakaligo si Ason.

Maayong pagkabantang sa  panan-aw ni Tirso si Ason nga nanudlay, nangalimyon sa syampo ug sabon.  Sa kalit lang, mibati ug kainit  si Tirso  sa iyang nakita.

Dali kaayong nakalipot si Tirso  sa iyang asawa, migakos ug mihunghong, “Dali na Ason,  pasagdi lang kon  naputos kita ug  saad sa uban, apan ipaneguro nako nimo,  dili ko musaad, ang tanan buhaton ko aron mahatagan ug katumanan.” daw nahanaw ang gibating kagutom ni Tirso.

Niining tungora mipasuwabi ug tuyhakaw sa iyang galamhan ug dili masabot nga pagpanggimok sa iyang kaugatan.

“Naunsa ka gud Tirso, wala ka pa gani makailis magsugod na ta?” ni Ason pa nga daw nalukmay sa hugot nga abante ni Tirso.

“Tirso, unsaon man nato niini ron?”

“Ngano man diay Ason?”

“Ikaw pud, wala ka na lang gayud maghisgot. Bisan saad na lang. Nahanaw na ang tanan.”

“Unsa man diay kana Ason? Daliii magsugod na ta.”

“Tan-awa nang atong mga anak, unom na sila kabuok. Pero, hangtod karon, wala ka na  gayud maghisgot kon kanus-a ko nimo isulod sa halwa sa kaminyoon. Kanus-a Tirso? Kanus-aaaa?? Pasagdihi tong nagsige ug saad bahin sa atong agianan, mas dako nimong buhatonon ang pagpalig-on sa taytayan natong duha alang sa atong ugma Tirso.” nausab ang templa ni Ason. Seryoso.

“Ah Ason, wala ko malimot. Mao man bitaw nga medyo nadugay ko ug uli.”

“Akong gipaandam ang papeles aron kahatagan ug katumanan ang atong damgo.  Ako unta kining gisekreto agi ug sorpresa ko kanimo pero tukma karong adlawa nga nagsaulog kita sa kasumaran sa imong pagsugot nako kaniadto.”

“Salamat Tirsooo,  he, he, he. Dali na diri kay bag-o pa ning haon.” malipayon kaayo si Ason sa nabati gikan ni Tirso.

“Hmmm.. Hala sige, ako  nang sugdan ug subay ang akong agianan Ason.” pulong ni Tirso samtang nagsugod ug maneho aron kab-oton ang paraiso uban ni Ason.  (KATAPUSAN).