GIHAMOK ANG TANLAG NI KARIO

Usa ka adlaw niana,  naghangos nga nagdali pauli si Kario. Hapit motungang gabii na. Kalkag ang iyang buhok  nagkabulingit ug   nanimahong kanal. “Diin ka man gikan Kario?lawom na kaayo ang kagabhion.  Kahugaw ba nimo.” Dala kabalaka nga pamulong ni Juliet. “Ayaw pagdaghan diha ug yawyaw  hala tagoi ning singsing.  Akong  gasa nimo para sa imong umaabot adlawng natawhan.”  pulong ni Kario dayong biya padulong sa kaligoanan.  Nag-ilis. Natulog. 

Gisuhid ni Juliet ug maayo ang singsing. Bulawan kini ug binabaye ang  disenyo. Angayan man pud sa iyang tudlo. “Nagbinag-o si Kario. Nahinumdoman na niya ang akong  adlawng natawhan. Gihatagan pa ko ug regalo.” Nihangad si Juliet ug nakapiyong sa nagtuaw. “Salamat, nga nausab na si Kario. ”

  Gisuwayan ni Juliet  ug patan-aw sa ahensiya ang singsing. “Mam,  Aiko among dawaton ang singsing ug  napulo ka libo ka pesos   kon iprenda.” pulong sa taga ahensiya.

“Salamat, day  ha. Ari na ko.” dayong kuha ni Juliet sa singsing. Gibati siya ug kahibulong nga ginganlan man siya ug Aiko nga Juliet man unta ang iyang pangalan. Maampingon niyang  gitipigan ang singsing sa  iyang kaban.  Natandog siya sa maayong lihok ni Kario. 

“Kario, kadaghan nimo’g   selpon nga dala.” ni Juliet. “Ayaw na lang ug pangutana. Ako ning ibaligya. Komisyon ray akong pangayoon niining tanan.” tubag ni Kario. Gikulbaan si Juliet.  “Kini gayud si Kario wala motagam.” tuaw ni Juliet nga maluhaon.

Nilabay ang usa ka semana. “Wala man mauli si Kario buntag na man lang.” Nabalaka si Juliet pagmata nga wala si Kario sa kiliran.  Nitimbakuwas siya gikan sa higdaanan.  “Juliet,  si Kario napalgan sa kawayanan dili layo sa inyong panimalay, murag wala sa kaugalingon. ” nakugang si Juliet sa pahibalo. Gipahiling  ug  mananambal si  Kario ug nahibaloan  nga naestrok  kini. Nagkanguhal ang sinultian nga magbabalik ug litok sa pulong  “ako”. 

Dakong tanghaga ang nahulma  sa hunahuna sa mga nakaila ni Kario sa kanunayg paglitok ug “ako”.

“Juliet,  naay napalgan nga lawas sa babaye nga gitambog sa may dakong kanal sa sunod eskina. Dili na maklaro ang nawong. Nagsugod na man gud   pagkadugta.” pulong pa ni Panyang nga nagpalit ug suka sa ilang tupad nga balay. “Kakuyaw na baya gayud sa panahon.” tuaw ni Juliet sa kaugalingon.

Niligid ang mga adlaw.   “Maayong adlaw” may pulong nga nabati si Juliet. “Unsa man unta? Tubag ni Juliet. “Mrs. Nakakita ba mo niining babaye nga makita sa larawan?  usa ka polis ang nangutana.   Gitan-aw ni Juliet ang hulagway. “Ah wala ra ba.” pulong ni Juliet.“Sige molakaw na lang ko.” Pananghid sa polis.  “Ako, ako, ako.” Nagkanguhal nga mga  litok ni Kario. “Ah, Mrs. Naunsa man ni siya? Kadaot ba niya, nagtabisay ang laway,  bulingit ug nagsige ug  litok sa pulong  ako, ako, ako” dala kahibulong nga pangutana sa polis.  Ako nang bana nga si Kario. Dili magpaligo. Murag naibgan ug dili ingon nato. Ambot ba ani niya. Maldito man unta ni.  Naibgan man hinuon ug dili ingon nato.”

“Sige Mrs. Molakaw na ko.”  “Ah kinsa man diay ang babaye sa hulagway?” pangutana ni Juliet. “Si, Aiko, anak sa adunahan nga tag-iya ug dakong tindahan sa merkado sa Pasil. Andam mohatag  ug dakong kantidad ang iyang mga ginikanan sa makahatag ug kasayuran kon asa na si Aiko.Ari sa ko.” panamilit sa polis. 

 Iyang gikuha ang singsing nga tinipigan. Giklaro. May nakulit nga   pangalan, “AIKO”.  Nahinumdoman ni Juliet si Kario nga nagkabulingit, nagkalapok ug nanimahong kanal nga nihatag sa singsing kaniadto. Iyang nahinumdoman ang pahibalo ni Panyang bahin sa nadugta nga lawas sa may dakong kanal sa sunod eskina duol sa ilaha.  Labaw sa tanan, iyang  gihinumdoman ang  dakong kantidad nga ihatag sa makahatag ug kasayuran bahin ni Aiko.  Dako ang iyang pagtuo, nga ang kanunayng  gilitok ni Kario nga  “ako, ako, ako,” mao kini ang pangalan ni AIKO. Gihamok ang tanlag ni Kario sa iyang pagkadautan.  Nag-ilis si Juliet. Iyang pakigkitaan ang mga ginikanan ni Aiko ug asoyan sa iyang nahibaloan.   (KATAPOSAN).