ANG PUHUNAN NI NOY PEKOY

ANG PUHUNAN NI NOY PEKOY

Ang hangin tinubdan sa himsog nga ginhawaan, sukdanan kon ikaw makasagubang, sa buhat nga kusog ug singot ang puhunan, walay kakapoy imong mabatyagan, ikaw kahibudnganan, mapangutan-an:

'Noy Pekoy, sa akong tan-aw, dili ka katuhoan, imong kusog katingalahan, ugaton gihapon tan-awon, gahi pa kaayo murag buno ray atrasan, nindot ug kurba, sa akong tan-aw daw mahimo pang kasab-itan? pulong ni Inday Gamay sa nakapadani niyang nakita.

'He,he mao gyud ni Day, magkadugay, magkaabtik, magkakusog, magkabaskog kini ang tinipigan kong puhunan.'” mapasigarbohon si Noy Pekoy human makapakita sa iyang braso ni Inday.

"Sige mangarga sa ko Day, daghan pang tuba akong ihatod sa akong mga suki.”dayong baswat ni Noy Pekoy sa ginalong tuba nga iyang gikamada.

“Padayon lang Noy Pekoy ako na pud ilibod kining mga tinda kong mangga. Mangga mo Dong!! Day!!!.” Sa hilom mibathay ang pahiyom ni Inday, naghunahuna siya sa puhunan ni Noy Pekoy. (KATAPUSAN).