ANG ESPESYAL NGA GASA NI TINOY

Si Tinoy ug Sonia

Ang ulitawo nga si Tinoy,  tindero ug dugos sa dalan Plaridel. Walay uyab. Unsaon, napulos na man lang pamaligya ug dugos ang iyang giatiman. Ang dalaga nga si Sonia,   pilian ug hinawayon. Walay uyab. Managhigugmaay kanhi sila si Sonia ug Tinoy.  Apan walay laing tawo nga nasayod sa ilang relasyon gawas lamang nilang duha. Unsaon,  pwerti man gud kamaldita ang inahan ni Sonia nga si Manang Panyang.

“Tinoy,  atong saulugon ang akong adlawng natawhan karong Domingo ha. Ibakante gyud imong panahon anang  adlawa.” mapahiyomon nga namulong si Sonia ngadto ni Tinoy.

“Sige Sonia, dili tika kawangon. Tagaan tika sa akong gasa-espesyal.” pulong ni Tinoy. Dakong kasagmuyo ang nidat-og ni Sonia pag-abot sa adlaw. Bisan anino ni Tinoy wala siyay nakita. Nakalimot si Tinoy. Nanluod si Sonia ug nisangpot kini sa ilang panagbuwag.  Apan gahandom ra gihapon si Tinoy nga magkabalik sila ni Sonia.

Niabot ang adlaw nga iyang gipaabot. Nisulod sa kan-anan sa ilang silingan si Sonia nga iyang gisunod. Buot unta nga molakaw na lang palayo si Tinoy sa dihang nakasulod na siya sa kan-anan,   apan gikamay siya sa katahom ni Sonia. Ang tinuod wala pa mohupas ang iyang gugma ngadto ni Sonia.  

Iya kining giduol. “Sonia, pwede ka makahatag nako ug mubo nga panahon? ” nipahiluna na si Tinoy sa iyang diskarte. “Tsi, kasamok ba nimo. Wala kuy panahon sa  mga  tawong pareha nimo.” nagmug-ot si Sonia ug naglingiw-lingiw.

“Sonia, pahibaw-on lang tika nga sa kadaghang babaye nga akong gihatagan ug pagtagad aron halaran human nato, wala pa gyuy nisugot nako. Kon imo kong mapahibawo sa hinungdan nganong walay mosugot nako, taga-an tika ug dugos. Dugos nga wala pa ma nimo matagamtami.” Nagngisi si Tinoy dala panungog ngadto ni Sonia.

“Hala, sige sultian tika aron molakaw na ka. Ayaw na gayud pakita nako ha.” bundak ang tingog ni Sonia. “Sige sultii ko.” pulong ni Tinoy nga naghuwat.  Sayod siya,   kasumaran karong adlawa sa adlawng natawhan ni Sonia.   Mga usa ka tuig na ang nakalabay human sa iyang pag-indyan niini.

“Bati kag nawong!  Dakog ilong! Putot ka! Pahak! Yungit!   Bakang!   Agtangon!” naminti sa kasuko si Sonia. “Dili na mao. Sige pa. Sultii pako.” Nagngisi si Tinoy nga hilaw. “Lihang ka ug ngipon! Bungsion!  Suwangon!   Manukon ka!Tangkag!” hapit na gyud isinggit ni Sonia ang tanang pulong nga pulos panaway ngadto ni Tinoy.  

Nilubad si Tinoy.  “Pagkasakit Sonia. Sakit paminawon ang tinuod. Ug mas labing sakit kay ikaw ra gayud ang nakaako ug sulti niining mga butanga ngari kanako.” Iyang gitutokan si Sonia. Nausab ug kalit ang timpla sa panagway ni Tinoy. Nakatutok si Sonia niya sa kalit niyang kausaban.

“Sonia.  Kon dili pa tungod sa imong mga pagsaway, dili unta nako maamgohan ang akong mga apan.  Salamat ha.  Sige ari na ko.” dayong barog ni Tinoy para molakaw palayo.

 “Hoy! Bakakon! Nisaad ka nga imo kong tagaan ug dugos. Hain na man ang imong dugos? Bakakon!” pinasiga ang mata ni Sonia human mamulong nga inisog.

“Hehe” nakatawa si Tinoy. Gibalik ni Tinoy ug tan-aw ang nahimutangan ni Sonia. Hilom na kini. Pinaduko ang ulo. Nanglugmaw ang mga luha.  Nitupad si Tinoy ug lingkod. Piit niyang giagbayan si Sonia nga pinagakos. 

“ Sonia, ang akong gasa espesyal nga wala nako mahatag kaniadto. Mao kini ang dugos nga akong gisulod sa garapa.” dayong kuha ni Tinoy sa garapa gikan sa bulsa sa iyang karsones.

Dili mahubit sa pulong ang kalipay ni Tinoy. Iyang nasikop ang idlas nga pagbati ni Sonia. Gisuklian siya ni Sonia ug init nga pagkupot ang iyang bukton. Nipahiyom si Sonia ni Tinoy. Sa kataposan matagamtaman na ni Sonia ang dugos ni Tinoy nga wala niya matagamtami kaniadto. Matuman na gayod ang wala matiwas nilang panaad.

 “Happy Birthday” hunghong ni Tinoy ngadto ni Sonia. Malipayon silang naginunitay. (KATAPOSAN).