ANG BUTANG

  

 adunay butang nga makita atong mahikapan, masimhotan ug mahimut-an, pagkanindot huptan.

  adunay butang nga dili makita, dili mahikap apan mangablit sa galamhan, mosulod sa alimpatakan.

dili mo maayran, mga butang nga mopabarog sa imong mauwawong tinagoan, mopabaskog sa lutahan,

makaingon ka, "pagkadili masabot, makahimo pa diay, makamao pa diay,  abi ko man gud ug magtungok na lang."

nagkadaiyang mga butang, nagkadaiyang talan-awon ug pagbati ang nagpaabot kanatong tanan.

apan anaa ra kanato ang pagpili, ang pagsuta sa butang nga makahatag ug katagbawan, kini ang butang.

"Tonyo, kadugay gud. Ma-late na ko ug tambong sa trabaho ani ron.  Mura man ug wala na. Sige na oi. Nangandam nako.  Kakuyaw ba sab sa panuhot ani oi."  wala na kapugong pa si Telda.

"Huwata lang gud, Telda, nakaila ka na baya nako, siniguro ang matag lihok. Sigurista ko. Para walay sami. Dili ba mausik ang kusog. " ni Tonyo nga padayong naningkamot. Gipaningot.

"Ah, daghan kaayo ka ug estorya. Estoryaheee na lang ko Tonyo." naaburidong pulong ni Telda.

"Hapit na gyud ni Telda. Hapit naa.. " ni Tonyo.

Pagkataudtaud.

"Haay, salamat Telda. Napasulod na gyud. Sa kataposan. Salamaaat." ni Tonyo nga daw nahuwasan.

"Tonyo, pagkahingigo pa gyud nimo. Sige ha ako nang tahion ang butones sa akong bestida. he, he, he. Napasulod ra gyud nimo ang hilo sa dagom." pulong ni Telda nga mapahiyomon.

"Way sapayan Telda. Inig balik nya nimo ha. Naa koy laing dagom nga andamon espesyal para imoha." nagngisi si Tonyo nga nagtan-aw sa iyang kapikas nga nagtahi.

Wala na mamulong pa si Telda,  sayod siya sa gipasabot  ni  Tonyo. Malipayon kaayo si Telda nga naghunahuna sa gisulti ni Tonyo.