MAHILIG SI PAKDOT

  

MAHILIG SI  PAKDOT

Ang bantang mohatag ug kasayon, kanindot ug kamaayo sa pagtan-aw sa  mga tinipigan'g gingi ug likiliki.

“Mao na ba kaha gayud kini? Likiliki man gud.  Pero, daw  gipahungaw man lang, maayo ra ban'g pagkahawan?” hilom nga namulong si  Pakdot sa kaugalingon nga  mahiligong manghimbis ug  manan-aw’g mga bulak nga maayo’g bantang. Naghinamhinam, nagngisi.  

“Ehem,  Pakdot, gasigi ka man gud ug tutok nianang gamay'ng buho sa lawak ilisanan, ang liki-liki man na sa ilokan sa bag-o nakong katabang nga si Bertolda ang napunting sa imong tinan-awan. Ako siyang gisultian unsaon pagpuwesto aron mausab ang makita sa imong pagtan-aw ug maayong bantang.  May  gidak-on na siya, maong bus-ok ug dasok tan-awon ang dapit sa ilokan nga akong gipadaitol sa buho nga imong gipadul-an.”pulong sa batan-ong si Joy, ngadto ni  Pakdot.

“Ah, abi ko man gud ug ikaw na?”.  Nahingangha si Pakdot. 

“Nakamatikod ko nimong kusog kaayo ka  manutok. Nadungog na kaayo ka sa  atong Barangay Busohanan nga mahilig kaayong mangitag bantang nga talan-awon sa mga babaye nga imong mauyonan. Tuod man,  si Bertolda ang akong gipaon nga imong napahimungtan sa pagkamahiligon nimo’g babayeng maayo’g bantang.” nagminti sa kapungot si Joy.  

“Unswaaa?”.  Nahibaloan na  si Pakdot sa iyang kamahiligon. (KATAPUSAN).