KATAPUSANG PANAMILIT (binisayang garay sa MI ULTIMO ADIOS)

Jose Rizal

Manamilit na ako kanimo, nasod kong yinukboan nga  giagakay  sa  haring adlaw,  
Perlas sa sidlakan,   nga nawagtangan sa Paraiso,

Sa dakong kalipay,   akong kinabuhi ihalad ko kanimo

Ug kon  unta ako   mas  malantip pa,  mas  batan-on,   ug  mas maayo

Walay pupanuko,  ako gihapon’g  itugyan  ang tanan diha kanimo. 

  

Sa kayutaan,  sa  panggubatan, ang pakigbatok  nag-alintabo

Gibaliwala ang  kasakit,  mibuhis sa ilang kinabuhi’ng  walay pupanuko

Wala’y  pupanumbaling:  kon sila sa tanaman ug kabulakan  mosangko;

Sa mga damba, sa dagkong wanang, sa ilang  pakig-away  sila mangaigo,

Susama ra kining tanan, kon maoy gipangayo sa  nasod, sa ilang panimuyo.  

Sa akong kamatayon,  akong pagahikit-an ang  banagbanag sa kaadlawon, 

Ug ipahibalo ang pag-abot sa adlaw  human sa masulob-ong kagabhion;

Kon  gusto  ka ug bulok, ipatina ug ipadan-ag  lang kini  sa sayong kabuntagon,

Ihalad ko ang  giula kong dugo, aron imong masabwag sa tukmang panahon,

Ang amag magsilbing dayandayan,  ug ang hulma sa kahayag  paaboton!

Tim-os kong damgo ang paghatag kanimo ning  akong pagbati ug pagpakabuhi 

Tinuod nag-agungoy  ang akong kalag,  apan andam ko kining   ibugti

Pakatam-ison  ko  ang paghalad   kanimo  niini

Itugyan ko ang akong pangandoy ug kinabuhi

Dad-on  sa halawom kong katulogon’g walay pagpauli 

Kon moabot ang adlaw’ng motubo  ibabaw sa akong lubnganan,

Ang usa ka mapahiubsanong bulak,   kini  motuybo sa kalibonan,

Mosapigad kini sa akong mga ngabil, hasta akong kalag mahagkan

Mabati ko’ng modapat sa akong kilay   sa mabugnawong pahulayanan

Ang kalumoy sa pagdapat sa imong kainit  nga daw  gininhawang gamhanan.

Tugoti’ng  ang  bulan  kanako magdungaw,  mobanwag sa  kahumok ug kamingaw

Tugoti'ng  mokuyanap ang kaadlawon,  mopabusikad ug gagmay'ng  sulaw 

Tugoti ang hangin nga mopahuyohoy, ang kasub-anan mopatigbabaw,

Ug kon ugaling man, makita ang usa ka langgam nga mobatog sa krus

Pasagdi’ng  makapabati sa  mananoy’ng awit  nga mamisibis ug kalinaw  

Pasagdi’ng ang mga hamog mapupo sa haring adlaw, sa  hangin   ipatunaw 

Ug didto sa putli'ng  kalangitan,  dad-on niya ang  protesta nakong  giuhaw,

Tugoti'ng mahatagan ug kusog ang akong kalag aron makaabot  sa layong panaw

Uban sa mga pag-ampo ug pangaliya nga unta ipaitaas,  sa gabii’ng mabugnaw,

Makab-otan ta ang  kalingkawasan sa nasod, ug uban sa Ginoo ako makapahulay.

Iampo ta ang mga dinaogdaug nga nangamatay,

Sa ilang dili masukod nga kasakit ug pag-antos,

Sa mga inahan nga nag-antos sa kapait ug naghilak

Alang sa mga biyuda ug mga ilong tuwapos, nga gipaantos

Ug maangkon unta nilang tanan katagbawan  sa katapusan,

Ug kon mohabol na ang kangingit sa akong  lubnganan

Diin ang mga patay lamang ang magtukaw  ug  mag-uban   

Ayaw gayud ug padala sa lawom nga tanghaga niining tanan

Kon mabati mo ang masulob-ong duyog sa palibot

Akong pinalanggang nasod,  itugyan ko kanimo kining awit.

Kon moabot na ang panaho’ng ako  makalimtan

Diin mawala na ang krus ug bato’ng timailhan sa lubnganan

Tugoti na lang ang pala, ug piko nga mosuling ug kamo giyahan

Aron kini mopakatag  sa akong   abo, mopakatap sa nahimutangan

Hangtod mapadpad,  mawala kining tanan, madala sa kahanginan. 

Unya kon motanday na ang kalimot sa panumdoman,

Diin dad-on na ako ngadto sa kapatagan, ug dagkong hawan

Mogitib ngadto sa kapunawpunawan ug kahanginan

Inyong makita ang mga bulok, kahayag ug  mabati ang masulob-ong awit

Nga magpabati pag-usab sa akong hugot nga pagtuo.

Akong  yutang natawhan,  akong kagul-anan,  kanimo akong ipahulam

Pinalangga’ng Pilipinas, manamilit na ako kanimo sa kataposan,

Akong itugyan kanimo ang  akong mga ginikanan  ug    mga kaigsoonan

Mopanaw na ako ngadto sa yuta nga walay ulipon ug mangulipon ang tugotan

Sa lugar diin  dakong buhi ang pagtuo sa kagawasan, uban sa Ginoo natong tanan.

Panamilit alang kaninyong tanan, gikan kanako ug sa akong kalag

Mga kahigalaan nga gikuhaan ug kabalayan, mga gipanamastasan

Magpasalamat kita nga ako mopahulay na human sa makaluyang adlaw

Panamilit na alang kaninyong tanan, alang sa akong mga suod

Mga pinalangga’ng  mga linalang, manamilit na ako aron mopahulay!