Kaban ni RIchard: BALUD SA KAPALARAN

BALUD SA KAPALARAN

Tinagpis nga hudyat sa kinabuhi,

 sa nagkadinang tanghaga,

nga gipuyos sa lapyot nga handurawan,

nga gibugkos sa uyamot kong kapalaran.

Busay og kasapaan akong gibaklay,

aron sudlayon ang gilumotan kong pangandoy,

nga nahisay-a sa ngilit ning kudlit sa palad,

nga gipadpad sa balud sa kawalaan.

Mga unos og bagyo, mobutho nga dili matino,

 sama sa gapnud, nga gianud-anod sa balud,

 naghulat asa idagsa,

sa tampalasan’g balas sa kabaybayonan.

Oh, balud sa kapalaran, gihandom ko kanunay ang hanayhay nga paglurang, sa nawaning kagahapon,

sa nagdulom kong dughan,nga nahimong bugon sa kawili, nga giwakli sa napay-ag, nga tudling sa kinabuhi.

Kahapdos og kasakit, ang misandoloy ning akong kapalaran, nga ang hinguy-ab sa kagabhion,

mopasunding diha nianang wanang sa pangandoy,

 nga gitopsan sa mga balud sa kapalaran.

(Bug-os ang pasalamat sa KAHAYAG ngadto sa nagsulat sa garay nga si  Richard “Ondo” Paghasian, nga nanimuyo sa Casuntingan, dakbayan sa Mandaue. Magsusulat siya ug magbabasa ug mga balak gani, nahimo na usab siyang kampeyon sa  lain-laing bangga sa balak nga iyang gisalmotan.)