Kaban ni Richard: PAHIYOM

PAHIYOM

Pagkatahom mong sud-ungon,

nga midayandayan sa nagmaya kong galamhan,

 nga gitap’yan sa kuldas ning akong kasing-kasing,

nga nagpasunding sa mapahiyumon mong panagway.

Makabuang mong pahiyom, nga maoy misakgaw,

 sa naghagawhaw kong handurawan, nga mitukbil sa mga

ngabil mong madanihon, nga milamat,

sa law-at sa nagtugsoy nga huyuhoy sa kahapunon,

nga mitadlas sa maidlas nga kilumkilom.

Mahamis mong aping, nga gidayan-dayanan,

sa lawom nga kandiis, nga maoy nakapaukyab,

sa nagdilaab kong gugma,

nga gipuyos ning akong dughan,

 nga gilagbasan sa maidlot nga punyal, sa pahiyom.

Oh, pagkatahom mo nga way sama, ikaw ang tin-aw'ng langit sa maanyag nga bulan, nga gisanapan

sa mga kinidlap, sa kabituonan sa kalangitan, sangputanan sa mga panganti, nga kon usa pa ako ka langgam,

luparon ko kadtong lawud sa panganud,

aron makita ko kanunay, ang manulonda,

nga maoy tag-iya sa larawang mapahiyumon…

(Bug-os ang pasalamat sa KAHAYAG ngadto sa nagsulat sa garay nga si  Richard “Ondo” Paghasian, nga nanimuyo sa Casuntingan, dakbayan sa Mandaue. Magsusulat siya ug magbabasa ug mga balak gani, nahimo na usab siyang kampeyon sa  lain-laing bangga sa balak nga iyang gisalmotan.)