P A G L A U M

 kini ang kadasig nga gisabak ug kabaskog sa panghunahuna, 
timaan nga adunay mapaabot luyo sa kangitngit ug problemang namugna.

ikaw, ako, kitang tanan, manginahanglan ug angayan nga maghupot ug paglaum
matag tabil sa mga pagsuway, adunay magpaluyong dalan sa kalipay, kini ang paglaum.

Si Dong namulong sa iyang pagpamisita, “Day, tagai intawon ko ug higayon nga makahatag sa akong kainit diha kanimo. Taga-i ko ug paglaum”

Tubag ni Day, “Ayaw usiki ang imong panahon, wala kay mapaabot, dili ka makalaum.”

Nibarog si Dong, “Sige, Day, kay dili ka man mosugot nako, tugoti nga molakaw ko apan bawnon ko ang imong katahom. Dad-on ko ikaw sa akong mga damgo ug paglulinghayaw sa layong unahan. Sakto pud, adto ko sa Manila akong pailisan akong tiket sa grand lotto nga nakadaug.”

Si Day nakalitan. “Unswaaa!.. Oi Dong, ayaw pagbinata diha ha. Kon mao man gani na. Ayaw ko bawna sa imong damgo, kuyoga gyud intawon ko aron mahatagan nato ug kalamposan ang paglaum natong duha.”

Comments

Popular Posts