BIGOTE

Pulong paila sa butang dayag makita sa mata,

Labong, may nipis,  may kuloton, nagkadaiya

Kasagaran, ang bigote makapuno sa pagkalalaki

Timaan kini sa kamangtas niya sa pagkahimabaye

May pipilang magbigote,  brasohan  ug bagison

Walay laing pangitaon ug  gustong ikaharong

Laing lalaking magbigote, dali kaayong mangamote 

Matunaw ug   malumoy kay siya diay, usa ka lalakwe.

Bigote ang tawag kon ang nagbigote batan-on pa,

Apan bungot kon sa katigulangon manggungis na,

Mga dalaga, mga asawa, mga biyuda, ug uban pa,

Magkaguliyang sila, sa bigote silang tanan matingala

Sa pagpanglaya sa panahon, ang bigote magpadayon

Kanunay’ng maalagaron, walay atrasan kon hagiton

Mosungasong sa kangitngit ug kahayag, ipabatyag

Ang kalalim ug kahinam, daghan ang mangayabag

Mga kaamigahan, dili makaagwanta, magpangutana,

“Naunsa ba? Abi ko’g pundido na?   Magsige pa diay ta?

Tan-awon ka, tutokan ka, silang tanan mahingangha

Makasukna, “May tinagoan ka pa diay’ng reserba?”

Ang  bigote, sa kahaniti, sa pinulongan sa magbigote,

“Walay butang imposible, ang tanan posible.”